terug in Surabaya

Dag 57: 31 augustus 2011
Heerlijk geslapen en maar besloten om een beetje uit te slapen. Dit bed is namelijk veel fijner de bedden waar ik op Bali in geslapen heb. Daarna rustig opgestaan en het nieuws gekeken. Wou toen een ontbijtje gaan maken, maar realiseerde me toen dat ik voordat ik naar Bali vertrok de hele koelkast leeggegeten had met Lidya. Kleren aangetrokken en naar de mall gegaan om even boodschappen te doen in de Hypermart. Daarna alsnog ontbeten, maar inmiddels was het meer een lunch. Iets uitgebreider gegeten dan normaal dus, zodat ik aan 2 maaltijden vandaag wel genoeg heb. Vervolgens naar het koffiehuis gegaan om een bak koffie te drinken en even op het wifi te internetten. Had vandaag ook met Juwin afgesproken, want die is in de tijd dat ik in Legian was nogal in de goot beland. Hij speelde voor Persebaya, maar het is momenteel nogal chaotisch in de Indonesische competitie en met name bij Persebaya. De club kon zijn salaris dus niet meer overmaken, waardoor er geen geld meer in z’n laatje kwam en hij dus Waterplace uitgezet is. Daarom slaapt hij momenteel op de grond in een moskee. Hij had gevraagd of ik hem met een aantal zaken kon helpen, dus dat maar gedaan. Daarna rondgelopen in de mall om te kijken of ergens een zaak was te vinden waar ze Engelssprekende werknemers nodig hadden, maar dat bleek niet echt het geval te zijn. Zitten er nu aan te denken om een keer naar het vliegveld te rijden en daar te informeren of ze een Engelssprekende nodig hebben. Daar was het nu echter nu wat te laat voor. Heb toen voor hem en voor mezelf nog even een Nasi Goreng maaltijd gehaald. Toen was het alweer tijd om gedag te zeggen en hebben we gelijk een afspraak gemaakt voor de volgende dag. In mijn appartement daarna nog even Friends gekeken en toen gaan slapen.


Dag 58: 1 september 2011
Wederom op een schappelijke tijd opgestaan en besloten om voordat ik ging ontbijten eerst even een verfrissende duik in het zwembad te nemen. Het kopje koffie gister was me wel goed bevallen, dus weer naar het koffiehuis om koffie te drinken en te internetten. Wou daarna nog even op zoek naar de Ice Club, omdat ik hoorde dat je daar wel leuk uit kon gaan. Op de weg daarna liep ik 3 meisjes tegemoet die er ongeveer alles aan deden om mijn aandacht te krijgen en toen ik ze gepasseerd was, kreeg ik het gevoel dat ze me achtervolgden. Daarna de meest onlogische route denkbaar door de mall gelopen en ze bovenaan een roltrap opgewacht. Vertelde ze dat als ze in contact wouden komen dat ze dan ook wel gewoon een praatje mochten maken:P Vervolgens een tijd lang met ze gepraat. 2 meisjes (Roberta en Catherine) waren afkomstig uit Brazilië en verbleven hier al 3 jaar omdat de vader hier zaken deed. De derde, Ashley, was een vriendin van de 2 en was gewoon Indonesische. Samen met de 3 meisjes even wat gegeten in het Food Court en tegen 21.00 afscheid genomen. Besloten om volgende dag weer af te spreken, want het was ons allen wel goed bevallen. Vervolgens snel op zoek gegaan naar Juwin, want we zouden samen naar The Fast and the Furious 5 gaan in de bioscoop. De film was al bijna begonnen toen we binnen kwamen, dus snel onze plaats gezocht. Vond het een erg leuke film en was eigenlijk wel de hele 2 uur het aanzien waard. We wouden daarna naar de Ice Club, maar die was alleen in het weekend geopend, dus dat feest ging niet door. Juwin had inmiddels behoorlijk hongerig, want hij had alleen ’s ochtends wat gegeten. De mall was al dicht, dus even naar de McDonalds gegaan om een menu voor hem te halen. Nadat ie dat opgegeten had maar op zoek gegaan naar een taxi, maar ook die waren niet meer echt te vinden op dit tijdstip. Toen maar een hele wandeling gemaakt naar een drukke weg in de hoop dat daar af en toe een taxi voorbij zou rijden. Na een half uur hadden we dan eindelijk een lege Blue Bird Taxi gevonden. De chauffeur al het contante geld dat ik nog op zak had gegeven en hem gevraagd of ie Juwin daarvoor bij de moskee in Sidjoardo af kon zetten. Hij ging direct akkoord, dus vermoedelijk was het bedrag dat ik hem gaf wel meer dan schappelijk. Vervolgens moest ik zelf het hele stuk naar het hotel terug lopen. Had m’n mp3-speler bij me en over de verlaten straten terug gelopen. Was wel apart gezien, want op de weg waar ik nu midden overheen liep is het overdag altijd een chaos van jewelste met toeterende auto’s en zigzaggende motoren.


Dag 59: 2 september 2011
Opgestaan en ontbeten met het nieuws aan op de achtergrond. Daarna even snel naar de bank gegaan om geld te pinnen, want Putu zou geld ophalen voor Dista. Hij was een dag nadat ik vertrokken was zijn geld verloren en zat nu dus vast op Bali. Hij had gevraagd of ie een miljoen roepia van mij kon lenen, maar aangezien het overschrijven van een Nederlandse bank naar een Indonesische nogal lastig schijnt te zijn, heeft Putu het opgehaald en op zijn account bijgeschreven om het vervolgens over te schrijven. Ben toen weer naar het koffiehuis gegaan, want ben een beetje verslaafd geraakt aan die koffie, die in tegenstelling tot de andere Indonesische koffie, wel echt heerlijk is! Had afgesproken met Roberta, Catherine en Ashley om daar op ze te wachten. Ze hadden nog weer 2 versterkingen meegenomen, een Braziliaanse kennis (Piëtra) en nog een Indonesische (Claudia). Eerst met z’n zessen even naar de karaoke gegaan om te zingen, maar de meesten waren net zo amuzikaal als ik, dus echt een doorslaand succes werd het niet. Daarna even wat donuts gekocht en die opgegeten. Vervolgens met de auto naar de Lenmarc gereden (een andere mall). Daar een tijd rondgelopen en vervolgens naar The Loupe gegaan om daar even een terrasje te pakken en rond 19.30 op zoek gegaan naar een taxi die de dames naar huis kon rijden. Heel even bijgekomen in mijn kamer en toen teruggelopen naar de mall om even wat te eten. Besloten om eens een kijkje te nemen in de keuken van de andere Aziatische keuken. Vandaag dus de gestoomde kip uit Singapore geprobeerd met een soort spinazie in uiensaus. Ook in Singapore eet men altijd Nasi-maaltijden, dus dat werd erbij geserveerd. Was goed te eten, dus ga dit experiment proberen voort te zetten in de komende dagen. In mijn appartement nog even tv gekeken en ook nog even wat Friends meegepakt voordat ik naar bed ging.


Dag 60: 3 september 2011
Lekker geslapen en om een mooie tijd opgestaan en een ontbijtje gemaakt. Daarna even snel aan m’n blog gewerkt, want moest de afgelopen 3 dagen nog verwerken. Toen naar de mall gegaan, want had daar afgesproken met Roberta en Daniëlle en voor die tijd moest ik nog een aantal zaken regelen. Afgelopen dagen werd ik al een aantal keer door scholieren aangeschoten of ze met mij op de foto konden voor een schoolproject, maar toen waren het er slechts een paar. Vandaag leek die hele school wel in de mall te zijn, want ik bleef maar bezig met foto’s maken. Het schoot al helemaal niet op omdat ze niet met de hele groep met me op de foto gingen, maar een voor een. Maar ja, vond het stiekem ook wel leuk om te doen, maar blijf het toch een raar schoolproject vinden. Het was toen alweer tijd om naar het koffiehuis te gaan, omdat ik daar met Roberta en Daniëlle had afgesproken. Daniëlle is half Nederlands en half Braziliaans (qua bloed), maar haar kennis Nederlandse kennis houdt wel op bij het feit dat haar vader uit Haarlem komt en ze kent het woord ‘apenkop’. Tijd lang in het koffiehuis gezeten en gepraat en daarna belegde broodjes gekocht. Deze op het dak van de mall opgegeten. Ondanks dat het niet heel erg hoog was, leverde het toch een redelijk mooi uitzicht op. Aangezien we ook hier een behoorlijke tijd zijn blijven praten, konden we ook nog de sunset zien. Deze verschilt niet zoveel van de sunset op Bali, verschil is alleen dat de zon hier niet aan de horizon van de zee verdwijnt maar aan de horizon van kilometers verder op liggende huizen.

Was daarna al rond etenstijd en heb nog geprobeerd om de dames over te halen om een andere Aziatische keuken te proberen, maar ze hielden niet van Aziatisch voedsel. Toen maar naar La Capri gegaan om een pizza te eten, maar dit was zeker niet de beste pizza die ik ooit gehad heb. Toch maakte de sfeer in het restaurant een hoop goed. Eerst was er een dj die speelde en daarna kwam er een live-band. Het restaurant had hierdoor meer weg van een café dan van een restaurant. Je kon bij deze band ook verzoeknummers indienen, dus toen Daniëlle naar de band liep dacht ik dat ze een verzoeknummertje aan ging vragen. Achteraf bleek dat haar verzoek was dat ik een nummer ging zingen. Ze had vermoedelijk van d’r vriendinnen gehoord dat ik niet al te muzikaal was, dus op een gegeven moment kwam de band me ophalen voor m’n liedje. Had dit totaal niet aan zien komen, dus maar snel Roberta, Daniëlle en Catherine (waar we in het restaurant mee hadden afgesproken) meegenomen in mijn ‘val’. We hadden geen idee wat we moesten zingen, dus uiteindelijk werd het maar de Waka Waka. Het was redelijk gênant, maar was wel blij dat ik ervoor kon zorgen dat het voor de 3 dames nog gênanter was. Er waren op dat moment rond de 100 gasten aanwezig die vermoedelijk allerminst genoten hebben van onze ‘muziek’, maar toch kregen we een staande ovatie voor de moeite. Later kreeg Roberta verschillende smsjes van vrienden dat we op Facebook gezet waren. Gelukkig waren het alleen foto’s en geen filmpjes of geluidsopnames haha. Eigenlijk zouden we nog naar Ice Club gaan, maar ik was gaandeweg de dag steeds erger verkouden geworden en aangezien deze club grotendeels uit ijs is opgebouwd, leek het de dames niet verstandig voor me om daar heen te gaan. Zijn toen maar richting mijn appartement gelopen op zoek naar een taxi. Uiteindelijk eentje gevonden voor de lobby van mijn hotel, dus de dames zijn toen met de taxi naar huis gegaan, terwijl ik nog even rustig op de bank tv gekeken heb. Rond een uurtje of 2.00 heb ik het maar voor gezien gehouden.


Dag 61: 4 september 2011
Was nog steeds een beetje verkouden toen ik ’s ochtends ging ontbijten. Toch had ik niet echt zin om de hele dag op m’n kamer te blijven, omdat dit m’n laatste hele vrije dag is. Ben daarom maar naar het koffiehuis gegaan en daar even geïnternet. Ben vervolgens in de mall rond gelopen op zoek naar leuke spullen om te kopen. Aantal dingetjes gekocht, maar was toen wel een beetje moe daarna. Terug gegaan naar m’n appartement en daar een klein dutje gedaan op de bank. Was toen alweer etenstijd, dus terug naar de mall gelopen en daar Japans gegeten bij het restaurant Bentoya. De bediendes vonden het wel leuk dat er een Westerling in het restaurant aan het eten was en dus al gauw lagen er weer briefjes op tafel met de vraag wat mijn nummer was en of ik Facebook had. Na het eten had ik de behoefte aan wat lichaamsbeweging, maar had ik niet de puf om te fitnessen (door de verkoudheid). Daarom besloten om via het trappenhuis naar de bovenste etage van mijn tower te gaan. Na een klim van 22 etages van 17 treden per etage kwam ik aan op de bovenste verdieping. Dit was een soort plat dak met een prachtig uitzicht. Je kon alle windrichtingen op kijken, dus kon over heel Surabaya uitkijken. Toen met de lift terug gegaan naar de 7de verdieping om m’n fototoestel op te halen en vervolgens weer via het trappenhuis naar boven gelopen (je moet je Access-card gebruiken om de lift te gebruiken en kan dan alleen op je eigen verdieping stoppen, vandaar). Paar foto’s genomen en toen nog even op de bank neergeploft om Friends te kijken. Redelijk op tijd gaan slapen, omdat ik de volgende weer aan het werk moest.


Dag 62: 5 september 2011
Zou om 7.30 opgehaald, maar m’n collega’s hadden letterlijk en figuurlijk nogal wat opstartproblemen. Sugi zou me namelijk ophalen, maar zijn auto kon niet starten. Hij had toen Nico gebeld, maar die had net zijn auto bij de garage neergezet voor een reparatie. Ben toen maar weer terug naar mijn kamer gegaan en heb even tv gekeken. Om 9.30 belde Sugi dat Nico beneden stond te wachten. Heb me toen naar beneden gehaast, maar geen Nico. Uiteindelijk kwam mr. Kemi me iets na 10 ophalen. Toen naar de garage gereden en daar Nico opgepikt, maar ook dit duurde weer een tijdje. Onderweg ook nog gestopt om Noodles te halen voor ons 3en, dus uiteindelijk pas na 11.30 kwam ik op werk. Had de collega’s door mijn vakantie al bijna 3 weken niet gezien (de meesten wel gesproken via sms), dus die waren erg nieuwsgierig hoe het me vergaan was op Bali en of ik ze wel genoeg gemist had. Ook moest ik Siska nog even feliciteren omdat die vandaag jarig was. Uiteindelijk was ik om 12.30 op mijn kantoor en kon ik aan de noodles beginnen, die verbazingwekkend genoeg nog steeds warm waren. Daarna daadwerkelijk aan de slag gegaan, maar het duurde een tijdje voor ik weer wist waar ik was en wat er nog gedaan moest worden.

Na werk met Frans, Connie en 4 andere collega’s naar huis gereden en bij Frans gegeten. Theresa en Regina waren nog niet terug van vakantie, want ze wouden nog een duikcertificaat halen. Met Frans en Connie bijgepraat over mijn vakantie en over de vakantie die zij gehad hebben. Ik had met de meisjes afgesproken om ze mee te nemen naar de bios en waar ik dacht dat Transformers 3 wel een geschikte film zou zijn, dachten Siska, Inah, Cut, Cahya en Party daar wat anders over. Uiteindelijk werd het dus Kung Fu Panda 2 haha:P Vond het nog wel een leuke film ook, maar had niet echt het idee dat ik de doelgroep was. De dames bescheurden zich van het lachen om sommige stukjes, dus denk dat zij iets meer de doelgroep waren. Rond 21.00 was de film afgelopen en daarna gingen we nog even naar de kermis in de mall. Daar een paar spelletjes gedaan en toen nog even een ijsje gegeten bij de A&W. Toen iedereen weer bij het huis van Frans afgezet en naar mijn eigen appartement toegelopen. Daar nog even Friends gekeken en toen gaan slapen.


Dag 63: 6 september 2011
Tamelijk vermoeid opgestaan en had last van een ietwat ontstoken oog, dus voor de zekerheid maar even een nieuw paar lenzen gepakt. De auto van Sugi was weer startklaar, dus iets na 7.30 werd ik opgehaald. Samen naar kantoor gereden en onderweg wat vakantieverhalen uitgewisseld. Toen naar het ochtendcollege gegaan en even mijn ontbijtje gegeten op kantoor. Vervolgens aan de slag gegaan, want er moet nog wel even wat gebeuren voordat ik een goede presentatie kan geven voor ik zondag vertrek. ’s Middags weer een redelijk droge Nasi-maaltijd gekregen (Ramadhan is afgelopen, misschien heeft het daarmee te maken), maar na redelijk wat Ketjap erover heen gegooid te hebben was het nog wel redelijk te doen.

Na het werk weer bij Frans en de familie gegeten. Normaal kan ik de Nasi-maaltijden daar wel waarderen, maar dit keer viel het een beetje tegen. Dit keer werd me geen vlees of vis voorgeschoteld, maar de spieren van een os. Was niet heel erg lekker, maar volgens Frans hielp dit je er jonger er uit te zijn en ouderdom tegen te gaan. Dus als ik terugkom in Nederland en je hebt het idee dat ik er nog jonger uit zie dan ik al deed dan weet je bij deze hoe het komt. Na het eten kwam Party, een collega van Rhoda Jaya nog even op bezoek. Party doet haar naam wel echt eer aan, want is een bijzonder vrolijk meisje en zou in Nederland zo aan de slag kunnen bij de Cliniclowns. Ze zou de volgende ochtend naar Tuban vertrekken en maandag pas weer terug komen in Surabaya. Daarom even gepraat en tv gekeken onder het genot van een drankje. Rond een uurtje of 22.00 afscheid genomen, maar ook afgesproken op Facebook contact te onderhouden en als ik ooit nog terug zou komen in Indonesië dan móést ik haar dat laten weten. Vervolgens nog even op de bank gelegen en het nieuws van de dag bekeken en daarna nog een Friends-aflevering. Toen was het wel genoeg voor die dag en naar bed gegaan.