Chinees Nieuwjaar & Shanghai
Blijf op de hoogte en volg Maarten
15 Februari 2013 | China, Sjanghai
9 februari:
Aangezien ik nu vakantie heb, ben ik op een schappelijke tijd opgestaan. Vandaag is het voor de Chinezen Oudejaarsdag en ik was via Nga-Ho uitgenodigd om dat met een Chinese familie te gaan vieren. Het is hier gebruikelijk dat, als je uitgenodigd wordt, de gastheer dan alles betaald. Daarom hadden we afgesproken dat Nga-Ho, Madelon (collega) en Geert(man van die collega) iets voor die familie zouden kopen en ik iets voor de kids (een jongen van 6 en een jongen van 10). Geen gemakkelijke opgave, dus na het ontbijt maar gelijk op zoek gegaan. Uiteindelijk, na een tijdje zoeken, wel leuke cadeaus gevonden. Een dartbord en een leger van poppetjes voor de 10-jarige en een bestuurbare auto met lichtjes en muziek voor de 6-jarige. Daarna nog even met moeders wezen Skypen en nog een klein dutje gedaan. Om 17.15 afgesproken met Nga-Ho, Madelon en Geert bij Jianguomen en samen naar het restaurant gegaan. We waren uitgenodigd door Luofeng, een Chinees die getrouwd is met een Nederlandse (die in Zweden zat), en samen hebben ze een 6-jarig zoontje. Daarnaast waren de ouders, broer en zus van Luofeng er en dat bracht het totaal op 20 (inclusief ons 4). We begonnen met de cadeaus geven en gelukkig vielen die van mij goed in de smaak – ze gingen er meteen mee spelen! Daarna begon het echte Chinese diner. Dat wil zeggen een grote ronde tafel met in het midden een draaibare plaat waar alle gerechten op komen te staan. De mensen die eten draaien deze plaat af en toe, zodat iedereen elk gerecht kan eten, erg leuk! Tijdens het eten werd er ook geborreld en het werd afgesloten met sterke drank. Ik had wel echt het idee dat ze het leuk vonden dat wij erbij waren, want er werd regelmatig met ons geproost (dat is een goed teken in China). Dat proosten is trouwens wel een leuk fenomeen, want het is eigenlijk de bedoeling om jou glas onder die van de ander aan te tikken, want daarmee impliceer je dat de ander boven jou staat en dat je hem respecteert. Je gaat eigenlijk dan steeds lager met je glas totdat de tafel bereikt is en als dat gebeurd tik je die aan en neem je een slok (en als een van de twee ‘gambe’ (= droog je bodem) roept dan moet het glaasje leeg). Daarnaast moet je ook nog opstaan tijdens een proost, dus al met al is het een vermoeiende bezigheid… Na het eten was het tijd om wat vuurwerk af te steken. De Chinezen hebben het voor mijn gevoel niet zo op lange lontjes, want bij het stuk dat ik af moest steken, was de duizendklapper als aan het knallen voordat ik überhaupt door had dat ie aan stond! Daarna afscheid genomen en met Nga-Ho, Madelon en Geert naar de V+ Lounge gegaan en een cocktail gedronken. De lounge zit op de 14de verdieping, dus we hadden een mooi zicht op het vuurwerk. Iets voor twaalven naar buiten gegaan om daar het Chinees Nieuwjaar in te gaan. Om 00.01 was Beijing al veranderd in een war zone, ongelooflijk wat een bak herrie dat vuurwerk hier maakt… Het werd ook nog versterkt door de hoge gebouwen. Naast de herrie was het ook vuurwerk dat ik in NL nog niet gezien heb. Potten die in 2 etages tegelijk knalden en ronddraaiende dingen die de lucht ingeschoten werden en daar meerdere knallen tegelijk deden, erg mooi! Vervolgens wat gedronken in First Floor en toen Madelon en Geert naar huis gingen met Nga-Ho naar Big Live (een meer Chinese tent) gegaan. Om 4.00 hielden we het voor gezien en ik kon het niet laten om nog even naar de McDonalds te gaan, want die is hier 24/7 open (woooaah)! Het was iets na 5.00 toen ik mijn mandje opzocht, een geweldige dag.
10 februari:
Uiteraard een beetje laat opgestaan. Iedereen die ik goed ken in Beijing had de stad verlaten, dus er was niet erg veel te beleven voor me. Toen maar een uitzending van Voetbal International gekeken. De volgende dag zou er ook niemand zijn, dus heb ik plannen voor de volgende dag gemaakt in plaats van weer een luierdag te houden op mijn kamer. Besloten om met de trein naar Shanghai te gaan en onderzocht hoe dat precies zat met de trein en dergelijke. Daarna alvast de koffer ingepakt. Toen was het al tijd om even wat te eten, dus naar het moslim-restaurantje in de buurt gegaan. Daarna nog even een beginnetje gemaakt aan ‘The Pianist’. Heb iets meer dan 1 uur gekeken, maar tot nu toe kan ik het iedereen aanraden, erg indrukwekkend.
11 februari:
Opgestaan en naar de wanvertoning van Twente tegen Zwolle gekeken. Daarna helemaal klaargemaakt voor de reis en naar de metro gegaan. Op het station Beijing South een kaartje gekocht voor de Bullet Train van Beijing van Shanghai. Deze trein doet slechts 5 uurtjes over de reis van meer dan 1300 kilometer en bovendien is het ook nog erg comfortabel reizen. De trein gaat bijna geruisloos, de stoelen zijn comfortabel en hebben een ligstand, vers water kan getapt worden en er is een mooi uitzicht, kortom ideaal. Na 5 uurtjes kwam ik aan in Shanghai en daar werd opgehaald door Nini (collega van Daniel waar ik eerder in Beijing ook mee uit geweest ben en naar Xiabu Xiabu). Zij had al een hotel geregeld, dus gelijk daar heen gegaan om mijn spullen te droppen en daarna samen wat gegeten. Toen dat op was naar de Chenghuang Tempel gegaan, omdat daar een soort van Nieuwjaarsmarkt gaande was. Tegelijkertijd allerlei Shanghaise snacks geproefd, erg leuk. Op een gegeven moment begon ik wel behoorlijk vermoeid te raken, dus toen de metro naar mijn hotel genomen en heerlijk gaan slapen. Het weer in Shanghai is overigens een stuk milder dan in Beijing, dus dat is wel prettig. Wel was er iets meer wind, dat komt vermoedelijk omdat het aan zee ligt en Beijing niet.
12 februari
Opgestaan en rustig wakker geworden. Nini moest vandaag werken, dus ik moest mezelf gaan vermaken. Tegen 12.00 op de metro gestapt in de richting van People Square, maar aangezien dit metrostation maar liefst 21 exits heeft, had ik uiteraard de verkeerde genomen. Hierdoor kon ik het plein niet vinden. Daarom maar richting de Oriental Pearl Tower (mensen die het niet kennen moeten maar even googelen of de foto's onderaan bekijken, want dan herken je hem waarschijnlijk wel). De toren is gelegen aan de Huanpu rivier en aan deze rivier is een grote boulevard gebouwd (The Bund). Vanaf The Bund heb je een schitterend uitzicht op de skyline van Shanghai (de Pudong-zijde). Hier een behoorlijke tijd rondgelopen, omdat niet alleen de Pudong-zijde erg interessant was om te zien, maar ook ‘mijn’ kant van de rivier was het bekijken meer dan waard. Hier staan namelijk allerlei historische panden die momenteel fungeren als vestigingen van banken. Op de terugweg pakte ik toevalligerwijs de straat van Nanjing Lu, een bekende en populaire winkelstraat van Shanghai. Deze straat was bomvol mensen, maar ook verkopers die vermoedelijk vooral ‘Westerlingen lastigvallen’ als doelstelling hadden… Tegen16.00 met de metro terug gegaan naar huis om even de benen wat rust te geven. Rond 19.00 even wat gaan eten in een noodles-restaurant en daarna eigenlijk hetzelfde rondje gemaakt. De reden hiervoor is dat Nini verteld had dat ik het eigenlijk met daglicht en als het donker was moest zien, omdat in de avond de gebouwen mooi verlicht zouden zijn. Deze keer wel de goede exit genomen en dus een kijkje kunnen nemen op People Square. Een groot en net ingericht park met een museum in het midden, erg mooi. Daarna doorgelopen naar Nanjing Lu die helemaal versierd was door knipperende neonletters en lichtshows. De wandeling beëindigd bij The Bund met het zicht op de skyline, die uiteraard ook goed verlicht was. Na iets meer dan 1 dag in Shanghai kan ik nu al de conclusie trekken dat Shanghai een iets moderne stad is dan Beijing (dat iets traditioneler is).
13 februari:
Om 11.00 het hotel verlaten en op weg gegaan naar de Jing’an Tempel. De tempel op zich was erg mooi en verschilde ook erg met die in Beijing qua stijl, dus dat was leuk. Wat wel tegenviel is dat de ze in deze tempels gewoon winkels hadden gebouwd. Ook vroegen ze maar liefst 5x zoveel entree, dus uit protest ben ik niet eens naar binnen geweest. In plaats daarvan ben ik op een bankje in de zon gaan zitten en heb ik de buitenkant aandachtig bestudeerd. Op een gegeven moment kwam er een oude Chinese man naast me zitten, die leraar Engels was en graag zijn Engels verder wilde trainen. Denk dat we al met al zo’n 1.5 uur over Shanghai, Beijing, China en de Chinese politiek gepraat hebben, erg interessant. Ik had om 14.00 met Nini afgesproken, dus toen snel op de metro naar Tianzifang gegaan. Tianzifang is een oud gedeelte van de stad, maar ook hier was alweer flink gerenoveerd en was de oude wijk veranderd in soort markt voor toeristen. Daarna gegeten in Xintiandi, ook een oud deel, maar uiteraard was ook van dit historische eigenlijk nog maar weinig zichtbaar. Zoals ik al zei is Shanghai moderner dan Beijing, maar bij mijn eigen denk ik dat men in Beijing beter weet hoe je met historische gebouwen om moeten gaan. Na een wandeling van een klein uur met de metro terug gegaan en tegen 21.00 was ik weer terug in het hotel. Aangezien ik zondag The Pianist was gaan kijken en ik die nog niet afgezien had, besloten om dat maar eens te gaan doen. Het veelbelovende eerste deel kreeg een vervolg in het tweede deel. Iedereen die hem nog niet gezien heeft, kan ik hem wel aanraden. Het gaat over een joodse pianist in de Tweede Wereldoorlog. De film werd nog spannender doordat er her buiten veel vuurwerk afgestoken werd. In China viert men Nieuwjaar 2 weken lang en het vuurwerk mag dan ook 2 weken lang afgestoken worden. Deze avond was het extra veel doordat het vandaag de dag is die in het teken staat van geld (althans dat vertelde Nini). Sowieso staat in China geld erg centraal bij de Nieuwjaarsviering, want men wenst elkaar veel geld toe in het Nieuwe jaar. Uiteindelijk iets na middernacht, toen de vuurwerkoverlast afnam, gaan slapen.
14 februari:
Tegen 12.00 naar Pudong gegaan. Nini had zich op het laatste moment afgesmst, want d’r was iets met haar oom. Pudong was geen succes, omdat het erg mistig was en je daardoor de hoge gebouwen niet echt goed kon zien. Daarom maar besloten om naar Yuyuan Garden te gaan, in de hoop dat het morgen beter zal zijn. Yuyuan Garden was een erg mooie ‘tuin’ met allerlei aparte gesteenten en planten. Na een tijd rondgelopen te hebben naar buiten gegaan en daar kwam ik op een marktje terecht. Even snel wat gegeten en toen naar het Shanghai Expo terrein gegaan. Shanghai heeft dit evenement in 2010 georganiseerd en daarvoor zijn een aantal prachtige gebouwen ‘uit de grond gestampt’. Toen ik een tijdje rondgekeken had, kreeg ik het koud. Bij een koffietentje een lekkere, grote kop chocolademelk gedronken en opgewarmd. Daarna nog even de rest bekeken. Rond een uur of 19.00 met de metro terug gegaan en in de buurt van mijn hotel wat noodles gegeten. Het uit eten gaan is in Shanghai toch een stuk minder leuk dan in Beijing, omdat je in Beijing verschillende kleine gerechten kunt eten, terwijl je hier alleen hele maaltijden kunt kiezen. Bovendien is er voor bijna elk restaurant een lange wachtrij. In het hotel een lekkere warme douche genomen en gaan internetten.
Aangezien ik nu vakantie heb, ben ik op een schappelijke tijd opgestaan. Vandaag is het voor de Chinezen Oudejaarsdag en ik was via Nga-Ho uitgenodigd om dat met een Chinese familie te gaan vieren. Het is hier gebruikelijk dat, als je uitgenodigd wordt, de gastheer dan alles betaald. Daarom hadden we afgesproken dat Nga-Ho, Madelon (collega) en Geert(man van die collega) iets voor die familie zouden kopen en ik iets voor de kids (een jongen van 6 en een jongen van 10). Geen gemakkelijke opgave, dus na het ontbijt maar gelijk op zoek gegaan. Uiteindelijk, na een tijdje zoeken, wel leuke cadeaus gevonden. Een dartbord en een leger van poppetjes voor de 10-jarige en een bestuurbare auto met lichtjes en muziek voor de 6-jarige. Daarna nog even met moeders wezen Skypen en nog een klein dutje gedaan. Om 17.15 afgesproken met Nga-Ho, Madelon en Geert bij Jianguomen en samen naar het restaurant gegaan. We waren uitgenodigd door Luofeng, een Chinees die getrouwd is met een Nederlandse (die in Zweden zat), en samen hebben ze een 6-jarig zoontje. Daarnaast waren de ouders, broer en zus van Luofeng er en dat bracht het totaal op 20 (inclusief ons 4). We begonnen met de cadeaus geven en gelukkig vielen die van mij goed in de smaak – ze gingen er meteen mee spelen! Daarna begon het echte Chinese diner. Dat wil zeggen een grote ronde tafel met in het midden een draaibare plaat waar alle gerechten op komen te staan. De mensen die eten draaien deze plaat af en toe, zodat iedereen elk gerecht kan eten, erg leuk! Tijdens het eten werd er ook geborreld en het werd afgesloten met sterke drank. Ik had wel echt het idee dat ze het leuk vonden dat wij erbij waren, want er werd regelmatig met ons geproost (dat is een goed teken in China). Dat proosten is trouwens wel een leuk fenomeen, want het is eigenlijk de bedoeling om jou glas onder die van de ander aan te tikken, want daarmee impliceer je dat de ander boven jou staat en dat je hem respecteert. Je gaat eigenlijk dan steeds lager met je glas totdat de tafel bereikt is en als dat gebeurd tik je die aan en neem je een slok (en als een van de twee ‘gambe’ (= droog je bodem) roept dan moet het glaasje leeg). Daarnaast moet je ook nog opstaan tijdens een proost, dus al met al is het een vermoeiende bezigheid… Na het eten was het tijd om wat vuurwerk af te steken. De Chinezen hebben het voor mijn gevoel niet zo op lange lontjes, want bij het stuk dat ik af moest steken, was de duizendklapper als aan het knallen voordat ik überhaupt door had dat ie aan stond! Daarna afscheid genomen en met Nga-Ho, Madelon en Geert naar de V+ Lounge gegaan en een cocktail gedronken. De lounge zit op de 14de verdieping, dus we hadden een mooi zicht op het vuurwerk. Iets voor twaalven naar buiten gegaan om daar het Chinees Nieuwjaar in te gaan. Om 00.01 was Beijing al veranderd in een war zone, ongelooflijk wat een bak herrie dat vuurwerk hier maakt… Het werd ook nog versterkt door de hoge gebouwen. Naast de herrie was het ook vuurwerk dat ik in NL nog niet gezien heb. Potten die in 2 etages tegelijk knalden en ronddraaiende dingen die de lucht ingeschoten werden en daar meerdere knallen tegelijk deden, erg mooi! Vervolgens wat gedronken in First Floor en toen Madelon en Geert naar huis gingen met Nga-Ho naar Big Live (een meer Chinese tent) gegaan. Om 4.00 hielden we het voor gezien en ik kon het niet laten om nog even naar de McDonalds te gaan, want die is hier 24/7 open (woooaah)! Het was iets na 5.00 toen ik mijn mandje opzocht, een geweldige dag.
10 februari:
Uiteraard een beetje laat opgestaan. Iedereen die ik goed ken in Beijing had de stad verlaten, dus er was niet erg veel te beleven voor me. Toen maar een uitzending van Voetbal International gekeken. De volgende dag zou er ook niemand zijn, dus heb ik plannen voor de volgende dag gemaakt in plaats van weer een luierdag te houden op mijn kamer. Besloten om met de trein naar Shanghai te gaan en onderzocht hoe dat precies zat met de trein en dergelijke. Daarna alvast de koffer ingepakt. Toen was het al tijd om even wat te eten, dus naar het moslim-restaurantje in de buurt gegaan. Daarna nog even een beginnetje gemaakt aan ‘The Pianist’. Heb iets meer dan 1 uur gekeken, maar tot nu toe kan ik het iedereen aanraden, erg indrukwekkend.
11 februari:
Opgestaan en naar de wanvertoning van Twente tegen Zwolle gekeken. Daarna helemaal klaargemaakt voor de reis en naar de metro gegaan. Op het station Beijing South een kaartje gekocht voor de Bullet Train van Beijing van Shanghai. Deze trein doet slechts 5 uurtjes over de reis van meer dan 1300 kilometer en bovendien is het ook nog erg comfortabel reizen. De trein gaat bijna geruisloos, de stoelen zijn comfortabel en hebben een ligstand, vers water kan getapt worden en er is een mooi uitzicht, kortom ideaal. Na 5 uurtjes kwam ik aan in Shanghai en daar werd opgehaald door Nini (collega van Daniel waar ik eerder in Beijing ook mee uit geweest ben en naar Xiabu Xiabu). Zij had al een hotel geregeld, dus gelijk daar heen gegaan om mijn spullen te droppen en daarna samen wat gegeten. Toen dat op was naar de Chenghuang Tempel gegaan, omdat daar een soort van Nieuwjaarsmarkt gaande was. Tegelijkertijd allerlei Shanghaise snacks geproefd, erg leuk. Op een gegeven moment begon ik wel behoorlijk vermoeid te raken, dus toen de metro naar mijn hotel genomen en heerlijk gaan slapen. Het weer in Shanghai is overigens een stuk milder dan in Beijing, dus dat is wel prettig. Wel was er iets meer wind, dat komt vermoedelijk omdat het aan zee ligt en Beijing niet.
12 februari
Opgestaan en rustig wakker geworden. Nini moest vandaag werken, dus ik moest mezelf gaan vermaken. Tegen 12.00 op de metro gestapt in de richting van People Square, maar aangezien dit metrostation maar liefst 21 exits heeft, had ik uiteraard de verkeerde genomen. Hierdoor kon ik het plein niet vinden. Daarom maar richting de Oriental Pearl Tower (mensen die het niet kennen moeten maar even googelen of de foto's onderaan bekijken, want dan herken je hem waarschijnlijk wel). De toren is gelegen aan de Huanpu rivier en aan deze rivier is een grote boulevard gebouwd (The Bund). Vanaf The Bund heb je een schitterend uitzicht op de skyline van Shanghai (de Pudong-zijde). Hier een behoorlijke tijd rondgelopen, omdat niet alleen de Pudong-zijde erg interessant was om te zien, maar ook ‘mijn’ kant van de rivier was het bekijken meer dan waard. Hier staan namelijk allerlei historische panden die momenteel fungeren als vestigingen van banken. Op de terugweg pakte ik toevalligerwijs de straat van Nanjing Lu, een bekende en populaire winkelstraat van Shanghai. Deze straat was bomvol mensen, maar ook verkopers die vermoedelijk vooral ‘Westerlingen lastigvallen’ als doelstelling hadden… Tegen16.00 met de metro terug gegaan naar huis om even de benen wat rust te geven. Rond 19.00 even wat gaan eten in een noodles-restaurant en daarna eigenlijk hetzelfde rondje gemaakt. De reden hiervoor is dat Nini verteld had dat ik het eigenlijk met daglicht en als het donker was moest zien, omdat in de avond de gebouwen mooi verlicht zouden zijn. Deze keer wel de goede exit genomen en dus een kijkje kunnen nemen op People Square. Een groot en net ingericht park met een museum in het midden, erg mooi. Daarna doorgelopen naar Nanjing Lu die helemaal versierd was door knipperende neonletters en lichtshows. De wandeling beëindigd bij The Bund met het zicht op de skyline, die uiteraard ook goed verlicht was. Na iets meer dan 1 dag in Shanghai kan ik nu al de conclusie trekken dat Shanghai een iets moderne stad is dan Beijing (dat iets traditioneler is).
13 februari:
Om 11.00 het hotel verlaten en op weg gegaan naar de Jing’an Tempel. De tempel op zich was erg mooi en verschilde ook erg met die in Beijing qua stijl, dus dat was leuk. Wat wel tegenviel is dat de ze in deze tempels gewoon winkels hadden gebouwd. Ook vroegen ze maar liefst 5x zoveel entree, dus uit protest ben ik niet eens naar binnen geweest. In plaats daarvan ben ik op een bankje in de zon gaan zitten en heb ik de buitenkant aandachtig bestudeerd. Op een gegeven moment kwam er een oude Chinese man naast me zitten, die leraar Engels was en graag zijn Engels verder wilde trainen. Denk dat we al met al zo’n 1.5 uur over Shanghai, Beijing, China en de Chinese politiek gepraat hebben, erg interessant. Ik had om 14.00 met Nini afgesproken, dus toen snel op de metro naar Tianzifang gegaan. Tianzifang is een oud gedeelte van de stad, maar ook hier was alweer flink gerenoveerd en was de oude wijk veranderd in soort markt voor toeristen. Daarna gegeten in Xintiandi, ook een oud deel, maar uiteraard was ook van dit historische eigenlijk nog maar weinig zichtbaar. Zoals ik al zei is Shanghai moderner dan Beijing, maar bij mijn eigen denk ik dat men in Beijing beter weet hoe je met historische gebouwen om moeten gaan. Na een wandeling van een klein uur met de metro terug gegaan en tegen 21.00 was ik weer terug in het hotel. Aangezien ik zondag The Pianist was gaan kijken en ik die nog niet afgezien had, besloten om dat maar eens te gaan doen. Het veelbelovende eerste deel kreeg een vervolg in het tweede deel. Iedereen die hem nog niet gezien heeft, kan ik hem wel aanraden. Het gaat over een joodse pianist in de Tweede Wereldoorlog. De film werd nog spannender doordat er her buiten veel vuurwerk afgestoken werd. In China viert men Nieuwjaar 2 weken lang en het vuurwerk mag dan ook 2 weken lang afgestoken worden. Deze avond was het extra veel doordat het vandaag de dag is die in het teken staat van geld (althans dat vertelde Nini). Sowieso staat in China geld erg centraal bij de Nieuwjaarsviering, want men wenst elkaar veel geld toe in het Nieuwe jaar. Uiteindelijk iets na middernacht, toen de vuurwerkoverlast afnam, gaan slapen.
14 februari:
Tegen 12.00 naar Pudong gegaan. Nini had zich op het laatste moment afgesmst, want d’r was iets met haar oom. Pudong was geen succes, omdat het erg mistig was en je daardoor de hoge gebouwen niet echt goed kon zien. Daarom maar besloten om naar Yuyuan Garden te gaan, in de hoop dat het morgen beter zal zijn. Yuyuan Garden was een erg mooie ‘tuin’ met allerlei aparte gesteenten en planten. Na een tijd rondgelopen te hebben naar buiten gegaan en daar kwam ik op een marktje terecht. Even snel wat gegeten en toen naar het Shanghai Expo terrein gegaan. Shanghai heeft dit evenement in 2010 georganiseerd en daarvoor zijn een aantal prachtige gebouwen ‘uit de grond gestampt’. Toen ik een tijdje rondgekeken had, kreeg ik het koud. Bij een koffietentje een lekkere, grote kop chocolademelk gedronken en opgewarmd. Daarna nog even de rest bekeken. Rond een uur of 19.00 met de metro terug gegaan en in de buurt van mijn hotel wat noodles gegeten. Het uit eten gaan is in Shanghai toch een stuk minder leuk dan in Beijing, omdat je in Beijing verschillende kleine gerechten kunt eten, terwijl je hier alleen hele maaltijden kunt kiezen. Bovendien is er voor bijna elk restaurant een lange wachtrij. In het hotel een lekkere warme douche genomen en gaan internetten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
