drukke, maar interessante week!
Blijf op de hoogte en volg Maarten
02 Februari 2013 | China, Peking
25 januari:
Het was redelijk rustig op het werk, dus dat was ook wel een keer lekker. Na het werk cadeautjes gekocht voor het weekend. Thuis snel even een eenvoudig maaltje gemaakt en gegeten. Daarna m’n koffer ingepakt en vroeg naar bed gegaan, omdat de wekker de volgende om 6.00 zou gaan…
26 januari:
Er stond wel een spannend weekend op het programma. Ik ging met een gezelschap van in totaal ongeveer 100 mensen (ik was de enige Westerling) naar Quyang om daar weeskinderen te bezoeken. De trip werd georganiseerd door een tempel en naast de tempelbewoners gingen er nog een grote groep ‘positievelingen’ mee. Dat is toch wel leuk van een tijd in het buitenland wonen, want daardoor krijg je kans om met dit soort groepen in contact te komen. Hiervoor moest ik alleen wel vroeg opstaan. Dus opgestaan en zo snel mogelijk naar de metro gaan, omdat ik daar met Nga-Ho afgesproken had. Samen een stuk met de metro naar het punt gereisd waar we met de hele groep afgesproken hadden. Nga-Ho stelde me aan een aantal mensen voor en daarna vertrokken we met 2 bussen naar Quyang, een stadje in de provincie Hebei. Het was een rit van zo’n 3 uur, dus onderweg ook nog wat geslapen. We werden met de bus afgezet bij het hotel en daar werden eerst de groepsfoto’s gemaakt. Daarna kon iedereen z’n bezittingen op de hotelkamer gooien en gingen we lunchen. Normaal ben ik wel fan van eten, maar vond dit eten een stuk minder lekker in vergelijking met wat in normaal eet. De grote groep werd na de lunch opgesplitst in kleinere groepjes. Ik zat bij Nga-Ho, een tempelbewoonster en een vader met dochter in de groep. We moesten met ons groepje eerst nog zo’n uur rijden voordat we bij onze weeskinderen waren. Vandaag stonden er 3 weeskinderen op het programma en elke familie die we bezochten kregen een zak rijst van 25 kg, 10 kg meel, een zak kleding en cadeautjes. Bij het eerste bezoek kwamen we bij een opa en oma op bezoek waarvan de 3 zoons door een mijnexplosie allemaal overleden waren, echt heftig. Het kind was helaas op school, dus ik kon eigenlijk niet zoveel anders dan naar de vertaling van Nga-Ho luisteren. Ook bij het tweede bezoek was het kind er niet, dus dat was wel jammer. Het derde kind hadden ze verleden jaar ook bezocht en door de financiële steun die ze kreeg van de organisatie kon ze studeren voor lerares. Vol trots presenteerde ze dan ook haar goede cijferlijst, dus dat was wel mooi om te zien. Na deze 3 bezoeken was het tijd om terug te gaan naar het hotel en daar te eten. Ook het avondeten was niet om over naar huis te schrijven… Toen we uitgegeten waren zijn Nga-Ho en ik nog op zoek gegaan naar een café, maar zonder succes. Ik was wel redelijk vermoeid van alle indrukken, dus toen maar gaan slapen.
27 januari:
Rond een uurtje 3.00 werd ik ineens wakker van vuurwerk. Had het vermoeden dat een kwartiertje zou aanhouden, maar dat viel helaas toch tegen. De ‘show’ hield zeker voor zo’n 4 uur aan en als klap op de vuurpijl (lol) kwam er ook nog een soort van fanfare spelen. Om 6.00 begon de dag weer en om 7.00 zaten we alweer in het busje om de laatste 2 weeskinderen te bezoeken. Het eerste weeskind was een jochie van 10. Voor mijn gevoel was hij wel echt blij met de voetbal die ik hem cadeau had gegeven, dus gelijk met hem gaan voetballen (was z’n eerste keer). Was erg leuk, want ondanks dat we eigenlijk totaal niet konden communiceren verliep het contact eigenlijk heel soepel. Het tweede bezoek was aan een meisje van 11 en ook met haar had ik erg leuk contact. Voor mij was deze tweede dag eigenlijk een stuk leuker, want ondanks dat je niet kunt communiceren met de opa’s en oma’s en de kinderen is het met de kinderen wel makkelijk om in contact te komen. Daarna een snelle lunch gehad en met de bus terug naar Beijing gegaan. In de buurt van mijn huis een nieuw Hunan restaurant uitgeprobeerd. Achteraf gezien bleek dat echt een goede keuze, want was echt heeerlijk. Aangezien FC Twente om 21.30 Chinese tijd speelde tegen Feyenoord, was ik wel benieuwd hoe dat zou lopen. Ik had gehoopt dat m’n ouders de filmbeelden van de wedstrijd er snel op zouden zetten, maar dat duurde helaas langer dan verwacht. Ik was kapot, dus tegen middernacht de moed opgegeven en gaan slapen.
28 januari:
De wekker ging om 5.00 af om de wedstrijd te downloaden en om 6.00 uit bed gegaan om de wedstrijd te gaan kijken. Ondertussen klaar gemaakt om op pad te gaan, want Nga-Ho had geregeld dat ik met haar en een Nederlandse delegatie mee op bezoek mocht bij een Chinees bedrijf. Beide bedrijven presenteerden elkaar wat ze deden & konden en leken oprecht geïnteresseerd om samen te gaan werken. Dus Nga-Ho had haar werk goed gedaan. Het is hier in China dan traditie dat de gastheer de gast(en) mee neemt voor de lunch. Met z’n allen dus de auto in gestapt op zoek naar een restaurant en hier bestelde het bedrijf vele verschillende gerechten, dus dat was goed geregeld! Was erg leuk om bij zo’n bijeenkomst te zijn. Na dit bezoek nog even naar de ambassade gegaan, maar het was toen al over 17.00 dus niet meer heel veel kunnen uitrichten in de tijd. Tegen 18.30 naar huis gegaan, snel wat gegeten en daarna bijna 10 uur geslapen – daar was ik wel enorm aan toe.
29 januari:
De beleidsstaf ging maandag niet door, dus had vandaag zowel EA-staf als beleidsstaf. Verder was het een normale werkdag. Na het werken nog met Shuerya (die heb ik leren kennen afgelopen weekend) uit eten geweest. We wilden gaan hot potten bij Xiabu Xiabu, maar daar was een enorme rij. Daarom maar besloten om bij de Koreaan er naast te gaan eten en daarna nog even een koffie gedronken. Tegen 22.00 was ik weer thuis en toen nog even lui achter de laptop gezeten.
30 januari:
De taken die ik gekregen had van Jeroen ingeleverd en daarna nieuwe taken gekregen van Nga-Ho. In de lunch met Nga-Ho en Marjolein gegeten. Er was de afgelopen dagen weer behoorlijk veel smog in de lucht, dus verder vrij weinig ondernomen. ’s Avonds wat dumplings gemaakt en een beetje geïnternet. Het weer van de afgelopen dagen was wel een beetje teleurstellend. Op de weer-site stond namelijk dat het ongeveer +7 zou worden met zo’n 8 uur zon. Echter de smog hield alle zonneschijn tegen en daardoor werd het ook niet warmer dan zo’n 1 graad.
31 januari:
Het was echt spekglad vandaag, dus dat leverde gevaarlijke taferelen op in de ochtend. Toen de overheid hier ook achter gekomen was, werd er weer een blik mensen opengetrokken die flink met zout gingen strooien. In de ochtend gewoon gewerkt op de ambassade en ’s middags na de lunch met de taxi naar het Nofitel Wanda hotel gegaan. Daar een interessante meeting over Chinese investeringen in de EU bijgewoond. Na de meeting nog met verschillende mensen gepraat en vervolgens naar huis gegaan. Ik had al verschillende dingen gegeten bij de meeting, dus thuis lekker rustig op de bank gehangen en met Daniel een comedy serie gekeken.
Het was redelijk rustig op het werk, dus dat was ook wel een keer lekker. Na het werk cadeautjes gekocht voor het weekend. Thuis snel even een eenvoudig maaltje gemaakt en gegeten. Daarna m’n koffer ingepakt en vroeg naar bed gegaan, omdat de wekker de volgende om 6.00 zou gaan…
26 januari:
Er stond wel een spannend weekend op het programma. Ik ging met een gezelschap van in totaal ongeveer 100 mensen (ik was de enige Westerling) naar Quyang om daar weeskinderen te bezoeken. De trip werd georganiseerd door een tempel en naast de tempelbewoners gingen er nog een grote groep ‘positievelingen’ mee. Dat is toch wel leuk van een tijd in het buitenland wonen, want daardoor krijg je kans om met dit soort groepen in contact te komen. Hiervoor moest ik alleen wel vroeg opstaan. Dus opgestaan en zo snel mogelijk naar de metro gaan, omdat ik daar met Nga-Ho afgesproken had. Samen een stuk met de metro naar het punt gereisd waar we met de hele groep afgesproken hadden. Nga-Ho stelde me aan een aantal mensen voor en daarna vertrokken we met 2 bussen naar Quyang, een stadje in de provincie Hebei. Het was een rit van zo’n 3 uur, dus onderweg ook nog wat geslapen. We werden met de bus afgezet bij het hotel en daar werden eerst de groepsfoto’s gemaakt. Daarna kon iedereen z’n bezittingen op de hotelkamer gooien en gingen we lunchen. Normaal ben ik wel fan van eten, maar vond dit eten een stuk minder lekker in vergelijking met wat in normaal eet. De grote groep werd na de lunch opgesplitst in kleinere groepjes. Ik zat bij Nga-Ho, een tempelbewoonster en een vader met dochter in de groep. We moesten met ons groepje eerst nog zo’n uur rijden voordat we bij onze weeskinderen waren. Vandaag stonden er 3 weeskinderen op het programma en elke familie die we bezochten kregen een zak rijst van 25 kg, 10 kg meel, een zak kleding en cadeautjes. Bij het eerste bezoek kwamen we bij een opa en oma op bezoek waarvan de 3 zoons door een mijnexplosie allemaal overleden waren, echt heftig. Het kind was helaas op school, dus ik kon eigenlijk niet zoveel anders dan naar de vertaling van Nga-Ho luisteren. Ook bij het tweede bezoek was het kind er niet, dus dat was wel jammer. Het derde kind hadden ze verleden jaar ook bezocht en door de financiële steun die ze kreeg van de organisatie kon ze studeren voor lerares. Vol trots presenteerde ze dan ook haar goede cijferlijst, dus dat was wel mooi om te zien. Na deze 3 bezoeken was het tijd om terug te gaan naar het hotel en daar te eten. Ook het avondeten was niet om over naar huis te schrijven… Toen we uitgegeten waren zijn Nga-Ho en ik nog op zoek gegaan naar een café, maar zonder succes. Ik was wel redelijk vermoeid van alle indrukken, dus toen maar gaan slapen.
27 januari:
Rond een uurtje 3.00 werd ik ineens wakker van vuurwerk. Had het vermoeden dat een kwartiertje zou aanhouden, maar dat viel helaas toch tegen. De ‘show’ hield zeker voor zo’n 4 uur aan en als klap op de vuurpijl (lol) kwam er ook nog een soort van fanfare spelen. Om 6.00 begon de dag weer en om 7.00 zaten we alweer in het busje om de laatste 2 weeskinderen te bezoeken. Het eerste weeskind was een jochie van 10. Voor mijn gevoel was hij wel echt blij met de voetbal die ik hem cadeau had gegeven, dus gelijk met hem gaan voetballen (was z’n eerste keer). Was erg leuk, want ondanks dat we eigenlijk totaal niet konden communiceren verliep het contact eigenlijk heel soepel. Het tweede bezoek was aan een meisje van 11 en ook met haar had ik erg leuk contact. Voor mij was deze tweede dag eigenlijk een stuk leuker, want ondanks dat je niet kunt communiceren met de opa’s en oma’s en de kinderen is het met de kinderen wel makkelijk om in contact te komen. Daarna een snelle lunch gehad en met de bus terug naar Beijing gegaan. In de buurt van mijn huis een nieuw Hunan restaurant uitgeprobeerd. Achteraf gezien bleek dat echt een goede keuze, want was echt heeerlijk. Aangezien FC Twente om 21.30 Chinese tijd speelde tegen Feyenoord, was ik wel benieuwd hoe dat zou lopen. Ik had gehoopt dat m’n ouders de filmbeelden van de wedstrijd er snel op zouden zetten, maar dat duurde helaas langer dan verwacht. Ik was kapot, dus tegen middernacht de moed opgegeven en gaan slapen.
28 januari:
De wekker ging om 5.00 af om de wedstrijd te downloaden en om 6.00 uit bed gegaan om de wedstrijd te gaan kijken. Ondertussen klaar gemaakt om op pad te gaan, want Nga-Ho had geregeld dat ik met haar en een Nederlandse delegatie mee op bezoek mocht bij een Chinees bedrijf. Beide bedrijven presenteerden elkaar wat ze deden & konden en leken oprecht geïnteresseerd om samen te gaan werken. Dus Nga-Ho had haar werk goed gedaan. Het is hier in China dan traditie dat de gastheer de gast(en) mee neemt voor de lunch. Met z’n allen dus de auto in gestapt op zoek naar een restaurant en hier bestelde het bedrijf vele verschillende gerechten, dus dat was goed geregeld! Was erg leuk om bij zo’n bijeenkomst te zijn. Na dit bezoek nog even naar de ambassade gegaan, maar het was toen al over 17.00 dus niet meer heel veel kunnen uitrichten in de tijd. Tegen 18.30 naar huis gegaan, snel wat gegeten en daarna bijna 10 uur geslapen – daar was ik wel enorm aan toe.
29 januari:
De beleidsstaf ging maandag niet door, dus had vandaag zowel EA-staf als beleidsstaf. Verder was het een normale werkdag. Na het werken nog met Shuerya (die heb ik leren kennen afgelopen weekend) uit eten geweest. We wilden gaan hot potten bij Xiabu Xiabu, maar daar was een enorme rij. Daarom maar besloten om bij de Koreaan er naast te gaan eten en daarna nog even een koffie gedronken. Tegen 22.00 was ik weer thuis en toen nog even lui achter de laptop gezeten.
30 januari:
De taken die ik gekregen had van Jeroen ingeleverd en daarna nieuwe taken gekregen van Nga-Ho. In de lunch met Nga-Ho en Marjolein gegeten. Er was de afgelopen dagen weer behoorlijk veel smog in de lucht, dus verder vrij weinig ondernomen. ’s Avonds wat dumplings gemaakt en een beetje geïnternet. Het weer van de afgelopen dagen was wel een beetje teleurstellend. Op de weer-site stond namelijk dat het ongeveer +7 zou worden met zo’n 8 uur zon. Echter de smog hield alle zonneschijn tegen en daardoor werd het ook niet warmer dan zo’n 1 graad.
31 januari:
Het was echt spekglad vandaag, dus dat leverde gevaarlijke taferelen op in de ochtend. Toen de overheid hier ook achter gekomen was, werd er weer een blik mensen opengetrokken die flink met zout gingen strooien. In de ochtend gewoon gewerkt op de ambassade en ’s middags na de lunch met de taxi naar het Nofitel Wanda hotel gegaan. Daar een interessante meeting over Chinese investeringen in de EU bijgewoond. Na de meeting nog met verschillende mensen gepraat en vervolgens naar huis gegaan. Ik had al verschillende dingen gegeten bij de meeting, dus thuis lekker rustig op de bank gehangen en met Daniel een comedy serie gekeken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
