laatste werkweek

1 februari:
De smog was weer weggetrokken/weggewaaid. Verder was het een normale werkdag vandaag. Aan het eind van de dag, bij de borrel, werd alvast afscheid genomen van Vincent. Ook hij heeft vrijdag 8 februari zijn laatste werkdag op de ambassade. Na de borrel naar huis gegaan en vervolgens met Daniel naar het restaurant gegaan om wat te eten. Na het eten samen nog even een comedy serie gekeken. Was een van de laatste chillavondjes van ons, want hij gaat zondag naar Kunming om daar 2 weken vakantie te vieren. Toen nog even een beginnetje gemaakt aan Saving Private Ryan en daarna gaan slapen.

2 februari:
Op een schappelijk tijd opgestaan en wat gegeten. Daarna met Daniel naar het Qian Hai meer gegaan, omdat daar een ijshockey toernooi georganiseerd werd. Bij het ijshockey-toernooi werd ook Heineken geschonken en ondanks dat het niet heel warm was, was dat toch wel heel lekker. Het was een windstille, blauwe dag en met het zonnetje erbij voelde het toch wel aangenaam aan. Het ijs begon dus op een gegeven moment wat te smelten. Aangezien wij keken en niet speelden, was dat voor ons geen enkel probleem. Ondertussen ook nog met Daniel en een sleetje lopen klooien, was wel leuk. Na het toernooi gingen we met een groepje uit eten, maar achteraf gezien had ik dat beter niet kunnen doen. Vlak na het eten begon ik namelijk behoorlijke buikpijn te krijgen. Desondanks heb ik me toch over laten halen om naar Más te gaan, het café waar we wel vaker wat drinken. Ik voelde me alleen echt niet goed, dus al vrij snel afgetaaid. ’s Nachts werd ik misselijk wakker en moest ik overgeven.

3 februari:
Met Nga-Ho had ik afgesproken om vandaag samen naar de Muur te gaan, maar toen ik wakker werd was ik nog steeds beroerd. Toen ik wat water dronk, kwam het er ook meteen weer uit. Ik stond op het punt om af te bellen, maar tegelijkertijd realiseerde ik me dat het wel lastig zou worden om een andere keer nog naar de muur te kunnen gaan. Het is namelijk lastig om er te komen zonder een Chinees sprekende erbij en aangezien Nga-Ho binnenkort weg gaat, Daniel vandaag vertrok en Tatianna al een aantal dagen geleden is vertrokken was dit eigenlijk mijn laatste kans. Dus toch maar besloten om me eroverheen te zetten en te gaan. Samen op de bus gestapt en daarna een uur nog met de taxi naar de Muur gereden. Met een kabelbaan op de muur gekomen en vervolgens gekozen voor de steile route. Het stuk waar we op liepen was gerestaureerd en liet zien hoe het er vroeger uit had gezien. Op een gegeven moment hadden we zoveel trappetjes op- en afgelopen dat we op een deel kwamen van de Muur die niet meer gerestaureerd was en waar je niet meer verder mocht. Aangezien er toch bijna niemand was, besloten om toch over dit oude gedeelte te lopen. Het was echt een kruip door sluip door weggetje, doordat er veel struiken groeiden en sommige delen ingestort waren. Vond het wel mooi om beide delen gezien te hebben, dus zowel het gerestaureerde als het vervallen gedeelte. Op het moment dat we met de lift weer terug wouden, was deze al dicht. Na het omkopen van een medewerker konden we dan uiteindelijk toch met de lift naar beneden. Weer met de taxi naar de bushalte gegaan en met de bus terug. Had gedurende de dag niet heel veel last van de beroerdheid, maar het broodje dat ik probeerde te eten bewandelde 15 minuten later de tegenovergestelde route. Terug in Beijing naar Xiabu Xiabu gegaan om daar hot pot te proberen en dat lukte zowaar.

4 februari:
Voelde me nog steeds ziek, maar zag het ook niet zitten om de hele dag ziek thuis te zitten. Dus gewoon met de bus naar werk gegaan en besloten om gewoon zoveel mogelijk op mijn kamer te werken en niet naar de vergadering te gaan, dat werkte wel goed. Iets eerder dan normaal naar huis gegaan. Een lichte maaltijd genomen en toen vroeg gaan slapen.

5 februari:
Ik voelde me alweer iets beter, ondanks dat mijn maag nog behoorlijk van slag was. Wel naar de EA-staf geweest. ’s Avonds organiseerde Vincent een afscheidsdiner. Met 6 collega’s na het werk naar een steak-restaurant gelopen en daar de overige 4 collega’s getroffen. Daar, onder het genot van een biertje, een heerlijke steak gegeten. Na het eten kwam er nog een heerlijke chocolade-schotel. Na dit heerlijk, maar ook gezellige diner, zijn we naar The Tree gegaan om daar nog even een biertje te drinken. Het was ongeveer 23.00 toen ik met een van de laatste bussen naar huis kon.

6 februari:
Had een terugslag, dus voelde me wederom beroerd. Toch maar gewoon gaan werken en naar huis gegaan om iets lichts te eten en vroeg naar bed gegaan. Voor de rest weinig bijzondere gebeurtenissen vandaag.

7 februari:
Gewoon gewerkt en in de lunch gebruik gemaakt van de laatste mogelijkheid om met Vincent te eten. In overleg besloten om naar het dumpling-restaurant te gaan waar ik op mijn eerste werkdag door hem getrakteerd werd. Doordat ik nu trakteerde was de cirkel weer helemaal rond. Na werk nog op zoek gegaan naar een cadeau voor Jeroen en Jacobien om ze te bedanken voor de hulp die ik gekregen heb. Aangezien ik al dumplings gegeten had vandaag, had ik besloten om even alleen uit eten te gaan. Normaal is dat iets wat ik niet zo snel doe… Toch was het wel leuk, want alleen kun je de mensen om je heen goed observeren. Ik kwam erachter dat Chinezen wel redelijk autistisch/sociaal gestoord zijn en om de haverklap hun mobieltje tevoorschijn toveren. Het viel me wel vaker op, maar dat het zo ernstig was wist ik niet. Zo was er een tafel van 4 personen die tijdens het eten met z’n allen in het eigen mobieltje doken en geen woord met elkaar wisselden, vond ik er toch vrij merkwaardig uitzien. Na het avondeten nog even Saving Private Ryan afgekeken en toen gaan slapen.

8 februari:
Vandaag stond alweer de laatste werkdag op het programma. Deze dag stond toch met name in het teken van het afsluiten van de stageperiode: alle gemaakte document opslaan in het ‘archief’ van de ambassade en het bureau opruimen. Toen dat gedaan had, had ik een afsluitend gesprek met Jeroen en Vincent. Hierin konden we allemaal aangeven hoe we terug keken op de afgelopen periode. Ik heb het als zeer leerzaam ervaren en vond het zeker een goede ervaring. Ook zij keken tevreden terug op de periode en ik kreeg ook een referentiebrief waarin o.a. stond wat ik gedaan heb en dat ‘Mr. Van der Lippe’s friendly attitude added to the atmosphere of the Embassy. He has shown to be a broadly interested and eager learner who acquires new skills easily.’ Op zich kon ik me wel vinden in deze bewoordingen. Kreeg ook nog 2 afscheidscadeautjes en nadat ik mijn cadeautjes aan Jeroen en Jacobien had gegeven, was het tijd om afscheid te nemen van de rest van de collega’s. Vond het een leuke laatste werkdag, maar sowieso de hele stage is me goed bevallen. ’s Avonds nog even lekker luieren en Forrest Gump gekeken.